Stal damasceńska była produkowana na bliskim wschodzie w latach 900-1600. Nazwa pochodzi prawdopodobnie od Damaszku w Syrii, gdzie istniały liczne warsztaty produkujące miecze i szable. Stal ta stała się legendarna gdyż znacznie przewyższała jakością stale europejskie. Niestety na początku XVII wieku z nieznanych powodów metody produkcji stali damasceńskiej zostały zapomniane i do dnia dzisiejszego technologia ta nie została odtworzona.
Obecnie określenie "noże ze stali damasceńskiej" używane jest powszechnie do ostrzy powstałych w wyniku skuwania ze sobą wielu warstw twardej stali o wysokiej zawartości węgla na przemian ze stalą o niskiej zawartości węgla. Technicznie jest to dziwer czyli damast skuwany. Im większa różnica w zawartości węgla w warstwach tym bardziej jest widoczny charakterystyczny wzór. Właściwości damastu skuwanego są zbliżone do właściwości stali damasceńskiej, a podobieństwo wzoru powstającego na ostrzu sprawia, że stale te są utożsamiane.